วันอาทิตย์ที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2555

ตื่นสู่ฝัน บทที่ 1 นักเดินทาง (part 1)

ในห้องนอนชั้นสามสิบของคอนโดสูงแห่งหนึ่งบนถนนสาทร มีชายผู้หนึ่ง กำลังเปิดหนังสือเก่าๆ ที่เขียนปกว่า "ชีวิตหลังความตาย" ชายวัยกลางคนผู้นี้ สูงราวร้อยแปดสิบเซ็นติเมตร ผิวขาว แต่ใบหน้าแดงก่ำไปด้วยฤทธิของไวน์กว่าสองขวดที่เขาจิบตั้งแต่เย็นจนย่างเข้าเที่ยงคืนแล้ว เขาไม่สวมเสื้อ และกระพริบตาถี่ เขาสวมแว่นสายตาสั้นกรอบสีทองทรงวงกลม ทรงผมดำดก แต่มีสีขาวแซมตามวัย เขาชื่อ ฐานเจริญ

เสียงโทรศัพท์ดังสามครั้ง เป็นโทรศัพท์มือถือที่ใช้ระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์ยี่ห้อหนึ่ง เขาหยิบมันขึ้นมา จ้องมองที่หน้าจอ และพบว่าปลายสายเป็นเบอร์แปลกๆที่เขาไม่เคยรับสายมาก่อน และนี่ก็...ใกล้เที่ยงคืนแล้ว 

เขาตัดสินใจกดรับสาย 

"..." เขารับสายแต่ไม่พูดอะไร
"สวัสดีค่ะ คุณฐานเจริญ หรือเปล่าคะ" ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิง ที่เขาไม่คุ้นเคย
"ครับ.." เขาตอบสั้นๆ และไม่อยากพูดอะไรมาก ต้องการให้ปลายสายอธิบายก่อน
"ฉันชื่อ พรสุดา ค่ะ ได้รับคำสั่งจากท่านประธานให้เรียนคุณฐานเจริญว่า พรุ่งนี้ ระบบจะพร้อมให้คุณทดสอบแล้ว แต่อยากให้คุณช่วยเตรียม "หนังสือพิเศษ" มาด้วย"
"หนังสือพิเศษ?" ฐานเจริญ พูดเสียงกึ่งคำถาม ด้วยความแปลกใจ เรื่องหนังสือพิเศษที่ว่า ท่านประธานไม่เคยรู้มาก่อน หรือนี่จะเป็นกับดัก
"ค่ะ อย่าแปลกใจที่ท่านทราบเรื่องนี้ ทางเราได้เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว พรุ่งนี้ แปดโมงเช้า พบกันที่ใต้ตึกนะคะ ราตรีสวัสดิค่ะ" พรสุดา พูดทิ้งท้ายเหมือนทราบว่า ฐานเจริญ ต้องแปลกใจแน่ๆ และตัดสาย

หลังจากวางสาย ฐานเจริญ ดื่มไวน์ที่เหลือก้นแก้วจนหมด และพลิกหนังสือในมือไปมาอย่างกระวนกระวาย ก่อนที่จะหลับตาลงช้าๆ มือของเขาสั่นเทา เพราะสิ่งที่อยู่ในหัวของเขา ทำให้เขาไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป การเดินทางในวันพรุ่งนี้ เขาต้องเผชิญหน้ากับอะไร หรืออาจถึงขั้นที่ชีวิตของเขาจะพบกับจุดจบ ตัวเขาไม่อาจรู้ได้เลย

"นอนตอนนี้จะดีกว่า" เขาคิดในใจ ก่อนจะเดินไปที่เตียง ปิดไฟทุกดวงในห้อง และข่มตาให้หลับ แอลกอฮอล์ในเลือดช่วยให้เขาหลับลงในที่สุด

...

ในฝัน: ภาพที่เห็น คือดินแดนที่เป็นสีแดง สีแดงแบบเลือด ก้มลงไป สิ่งที่เห็นคือพื้นที่เหยียบย่ำ เต็มไปด้วยเลือดแดงฉาน มองไปทางไหนมีแต่เลือด

Untold Novel คืออะไร

จุดประสงค์ของ Blog นี้ คือการเขียนนิยายของข้าพเจ้า อันเกิดจากการค่อยๆแต่งทีละบท ค่อยๆสะสม จนกลายเป็นนิยายขนาดยาว โดยโปรเจคแต่ละเรื่อง อาจมีพล็อตล่วงหน้า หรือไม่ก็ไร้พล็อตล่วงหน้า โดยข้อสำคัญ เรื่องที่แต่ง ต้องเป็นนวนิยาย ไม่ใช่เรื่องสั้น และมีความหนาพอที่จะพิมพ์เป็นหนังสือนวนิยาย ขนาดยาวๆได้สบายๆ

ขอบคุณที่แวะมาชมบล็อกนี้ของข้าพเจ้า หวังว่าข้าพเจ้าจะทำสำเร็จ สามารถผลิตนิยาย เพิ่มขึ้นมาในโลกนี้ต่อไปในภายภาคหน้า

สวัสดี